Το τρέξιμο είναι μία μορφή άθλησης διαδεδομένη σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο υπάρχουν αρκετοί μύθοι γύρω από αυτό, όπως για παράδειγμα ότι βλάπτει τα γόνατα ή ότι είναι πολύ ακριβό. Διαβάστε παρακάτω του 9 πιο διαδεδομένους μύθους για το τρέξιμο.
1. Δεν έχω το κατάλληλο σώμα για τρέξιμο
Δεν υπάρχει κατάλληλο σώμα για τρέξιμο. Αν τύχει να επισκεφθείτε ένα μέρος της περιοχής σας που φημίζεται ως προορισμός για άθληση, θα διαπιστώσετε ότι συναντιούνται άνθρωποι κάθε ύψους, βάρους και ηλικίας. Ορισμένοι όντως έχουν σωματοδομή πρωτοκλασάτου δρομέα, οι περισσότεροι όμως όχι. Και δεν έχει τόση σημασία. Όπως έχουν καταδείξει μελέτες, η άσκηση μεσαίας έντασης όπως το τρέξιμο μπορεί να βοηθήσει στην απώλεια βάρους και στη βελτίωση της φυσικής κατάστασης.
2. Ο εξοπλισμός για το τρέξιμο είναι ακριβός
Και όμως, το τρέξιμο είναι ένα από τα πιο οικονομικά αθλήματα που μπορείτε να κάνετε. Δεν χρειάζεται να αγοράσετε τίποτα πριν το δοκιμάσετε μερικές φορές. Κάποιοι που έχουν κολλήσει το μικρόβιο του τρεξίματος, επιλέγουν να αναβαθμίσουν τον εξοπλισμό σας με αξεσουάρ όπως ειδικά ρούχα, ρολόι με GPS, καλύτερα ακουστικά για μουσική, κ.α. Για αρχή, όμως, κανένα από αυτά δεν είναι απαραίτητο, εκτός από ένα καλό ζευγάρι παπούτσια. Για να χρονομετρήσετε τη διαδρομή σας, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια από τις πολυάριθμες δωρεάν εφαρμογές τρεξίματος, όπως την Couch to 5K και την adidas Runtastic.
3. Θα με κοιτάζουν όλοι όταν τρέχω
Είναι εντυπωσιακό πόσοι δεν τρέχουν επειδή φοβούνται ότι οι άλλοι θα τους κοιτάζουν παράξενα όταν περνούν δίπλα τους φυσώντας και ξεφυσώντας. Ο δισταγμός οφείλεται στον φόβο ότι θα φαίνονται αργοί, άχαροι, ιδρωμένοι και αναψοκοκκινισμένοι, δηλαδή πολύ διαφορετικοί από αυτό που βλέπουμε στα περιοδικά και στην τηλεόραση. Ως αποτέλεσμα, πολύ αρχάριοι μπορεί να προτιμούν πολύ πρωινές ή βραδινές ώρες ώστε να μην συναντούν πολύ κόσμο. Ωστόσο μία τέτοια πεποίθηση είναι λάθος. Κανείς δεν σας κοιτάει, και εάν σας κοιτάει, δεν πειράζει. Ίσως να έχετε ιδρώσει και να μην τρέχετε με ιδιαίτερη χάρη τον πρώτο καιρό όμως αν τρέχετε εσείς και όχι εκείνοι, το όφελος είναι δικό σας!
4. Το τρέξιμο προκαλεί πόνο
«Το τρέξιμο δεν πρέπει ποτέ να προκαλεί πόνο, αλλά ίσως κάποτε προκαλεί μια μικρή δυσφορία», σύμφωνα με την προπονήτρια Τζο Ουίλκινσον. «Μπορεί να προκαλέσει δυσφορία αν πιέζεις τον εαυτό σου να τρέξει γρηγορότερα ή αν έχεις τραυματιστεί, περίπτωση κατά την οποία θα έπρεπε να ξεκουράζεσαι αντί να τρέχεις». Οι περισσότεροι αισθάνονται πόνο επειδή ξεκινούν υπερβολικά γρήγορα. «Το αερόβιο σύστημα του οργανισμού χρειάζεται από πέντε έως είκοσι λεπτά για να ζεσταθεί», αναφέρει η Τζο. «Πριν ζεσταθεί, καταναλώνει πολύ περισσότερο από το γαλακτικό σύστημα, προκαλώντας αίσθηση καψίματος στους πνεύμονες και βαριά αναπνοή. Ξεκινήστε πιο αργά και δώστε στον εαυτό σας όσο χρόνο χρειάζεται ώσπου να αρχίσει να λειτουργεί σωστά το αερόβιο σύστημα».
Για να αποφύγετε τον πόνο, πολλοί προπονητές προτείνουν να τρέχετε με ταχύτητα που σας επιτρέπει να συζητάτε με τον διπλανό σας. «Ίσως δυσκολεύεστε να συζητήσετε ώσπου να πάρει τα ηνία το αερόβιο σύστημα», λέει η Τζο, «αλλά η διατήρηση ταχύτητας που επιτρέπει τη συζήτηση είναι καλή συμβουλή, ιδίως για έναν αρχάριο δρομέα».
5. Το τρέξιμο βλάπτει τα γόνατα
Αυτός ο ισχυρισμός είναι τόσο παλιός όσο το τρέξιμο. Όσοι δεν γνωρίζουν από τρέξιμο επιμένουν με θέρμη ότι βλάπτει τα γόνατα, τις αρθρώσεις και οδηγεί στην εμφάνιση αρθρίτιδας σε μεγαλύτερη ηλικία. Η αλήθεια είναι ότι καμία μελέτη δεν έχει δείξει ότι το τρέξιμο βλάπτει τα γόνατα, ενώ πολλές έχουν δείξει το αντίθετο. Μια τέτοια μελέτη παρακολούθησε δρομείς και μη δρομείς επί σχεδόν 20 χρόνια. Διαπίστωσε, μέσω ακτινογραφίας, ότι σημάδια αρθρίτιδας υπήρχαν στα γόνατα του 20% των δρομέων και του 32% των μη δρομέων. Άλλη έρευνα βρήκε ότι το τρέξιμο ενδυναμώνει τους μύες και τις αρθρώσεις και ίσως μπορεί να προλάβει τραυματισμούς των γονάτων. «Πρέπει να σταματήσουμε να βλέπουμε το τρέξιμο σαν επιβλαβές για τις αρθρώσεις», υποστηρίζει ο Τομ Γκουμ, επικεφαλής ομάδας κλινικών φυσικοθεραπευτών και δημιουργός του Running Repairs. «Χρειάζεται να αναγνωρίσουμε ότι το τρέξιμο, αν γίνεται σωστά, μπορεί να είναι ευεργετικό και να προσφέρει πολλά οφέλη. Ένα από αυτά είναι η διατήρηση υγιούς βάρους, το οποίο γνωρίζουμε ότι είναι πολύ σημαντικό για την υγεία των αρθρώσεων». Το κυριότερο, σύμφωνα με τον Γκουμ, είναι να βρείτε ένα επίπεδο τρεξίματος που σας ταιριάζει και να προχωρήσετε σταδιακά. Επίσης χρήσιμο είναι να ενδυναμώσετε τα πόδια σας, να φοράτε κατάλληλα παπούτσια τρεξίματος και να ξεκουράζεστε επαρκώς ανάμεσα στις προπονήσεις.
6. Δεν μπορώ να τρέξω γρήγορα σαν κανονικός δρομέας
Οι διστακτικοί δρομείς ίσως αισθάνονται ότι δεν τρέχουν αρκετά γρήγορα και ότι δεν μπορούν να συναγωνιστούν τους άλλους. Το καλό με το τρέξιμο είναι ότι κανείς δεν μπορεί να ξέρει πόση απόσταση έχεις διανύσει και με τι ταχύτητα. Έχετε κοκκινίσει, ασθμαίνετε και πηγαίνετε σχεδόν με ταχύτητα βαδίσματος πριν καν διανύσετε μισό χιλιόμετρο; Εσείς ξέρετε τι απόσταση διανύσατε τρέχοντας, αλλά οι άλλοι δεν ξέρουν ότι δεν έχετε τρέξει 42 χιλιόμετρα ή ενάμισι χιλιόμετρο σε ένα πεντάλεπτο.
7. Οι πραγματικοί δρομείς δεν περπατούν
Και όμως, περπατούν, ακόμη και οι πολύ καλοί. Πολλοί αρχάριοι θεωρούν το περπάτημα ως ένδειξη αδυναμίας ή αποτυχίας, αλλά δεν είναι έτσι. Αν εγγραφείτε στο «Couch to 5K» ή σε παρόμοιο πρόγραμμα τρεξίματος, θα δείτε ότι η προπόνηση συνδυάζει το τρέξιμο με το περπάτημα. Καθώς περνά ο καιρός, ο στόχος είναι να κάνετε περισσότερο τρέξιμο και λιγότερο περπάτημα. Όμως, το στοιχείο του βαδίσματος είναι πολύ σημαντικό για να προοδεύσετε ως δρομέας.
8. Το τρέξιμο είναι βαρετό
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το τρέξιμο μπορεί να είναι πολύ βαρετό. Αν ακολουθείτε την ίδια διαδρομή ή τρέχετε στο ίδιο έδαφος κάθε φορά, μπορεί να βαρεθείτε. Θα είναι σαν να τρώτε το ίδιο φαγητό κάθε μέρα. Το τρέξιμο μπορεί να γίνει βαρετό μόνο αν το επιτρέψετε εσείς. Αν θέλετε να το διασκεδάζετε ακόμη περισσότερο, φορέστε ακουστικά και βάλτε να παίζουν τα αγαπημένα σας τραγούδια ή ένα ηχητικό βιβλίο ή ένα πόντκαστ όσο τρέχετε, αλλά έχετε τον νου σας σε όσα συμβαίνουν γύρω σας, ιδίως στα αυτοκίνητα. Εναλλακτικά, βρείτε παρέα για να συζητάτε όσο τρέχετε, διατηρώντας μια ταχύτητα στην οποία μπορείτε να μιλάτε άνετα. Αν τρέχετε σε διάδρομο, μπορείτε να προσθέσετε ενδιαφέρον αλλάζοντας κάθε τόσο την κλίση ή την ταχύτητα.
Επίσης, ίσως ανήκετε σε εκείνους που θεωρούν το τρέξιμο ως άριστη ψυχική εκτόνωση. Σύμφωνα με μελέτη της Asics στην οποία συμμετείχαν 14.000 άτομα από όλο τον κόσμο, το 82% των δρομέων στο Ηνωμένο Βασίλειο θεωρούν ότι το τρέξιμο τους βοηθά να καθαρίσουν το μυαλό τους. «Όταν είμαι έξω και τρέχω, βρίσκω χρόνο να σκεφτώ», λέει ο Ντάρεν. «Βρίσκω χρόνο να σκεφτώ όσα δεν προλαβαίνω να σκεφτώ την υπόλοιπη ημέρα. Φτάνεις σε ένα σημείο, ή, τουλάχιστον, έτσι έγινε με εμένα, όπου όλα γίνονται αυτόματα. Δεν σκέφτομαι την αναπνοή, την κίνηση των ποδιών ή οτιδήποτε άλλο σχετικό με τη διαδικασία του τρεξίματος. Είμαι ελεύθερος να καθαρίσω το μυαλό μου και να επεξεργαστώ όλα όσα με απασχολούν. Όταν φτάσεις σε αυτό το σημείο, δεν βαριέσαι ποτέ».
9. Δρομείς είναι μόνο όσοι συμμετέχουν σε αγώνες
«Ούτε αυτό ισχύει», σύμφωνα με την προπονήτρια Τζο Ουίλκινσον. «Έχω προπονήσει πολλούς δρομείς που δεν αγωνίζονται ποτέ ή δεν αγωνίζονται συχνά». Παρά ταύτα, υπάρχει ένα «αλλά». «Πάντα παροτρύνω έναν δρομέα να δοκιμάσει τους αγώνες, γιατί η εμπειρία είναι πολύ διασκεδαστική», προσθέτει. «Είναι πολύ ενθαρρυντικό, καθώς σου δίνει κίνητρο και στόχο για να προπονείσαι, επίσης στους αγώνες συναντάς πολλών ειδών δρομείς, που όλοι τους αλληλοϋποστηρίζονται». Αν αποφασίσετε να συμμετάσχετε σε αγώνα, ξεκινήστε με κάτι εύκολο, με έναν αγώνα μικρής απόστασης. Έτσι θα καταφέρετε να τερματίσετε και θα ζήσετε την ατμόσφαιρα μιας οργανωμένης αθλητικής εκδήλωσης. Πολλοί δρομείς αποφεύγουν τους οργανωμένους αγώνες, γιατί ντρέπονται. Για πολλούς, είναι εφιάλτης η σκέψη ότι οι άλλοι θα έχουν τερματίσει ενώ εκείνοι θα έχουν δρόμο ακόμη. «Αν σας προβληματίζει αυτό», λέει η Τζο, «κοιτάξτε τους χρόνους τερματισμού των προηγούμενων ετών, για να δείτε πού περίπου βρίσκεται ο δικός σας και να τονώσετε την αυτοπεποίθησή σας. Μάλλον θα διαπιστώσετε ότι άδικα ανησυχείτε».
